Van Hot naar Her...

Sinds het begin van deze site (2002? we weten het niet meer precies) zijn er alweer heel wat huizen gekomen en gegaan. Je zou haast kunnen denken dat we wat verhuislustig zijn... Het begon in elk geval allemaal aan het Nijenrode in Amersfoort. Ons eerste koophuis, onze "op de oprit al verliefd" woning. Een heel fijn huis, prettig wonen, lekker centraal, rustig en prive. Maar na de inbraak nooit meer helemaal goed... En toen was het tijd voor een andere baan, een nieuwe plek, terug naar goede studietijd herrinneringen in het Oosten. Mark vond al snel een baan en ging naar een flat in Almelo; Veldkers en Elodie bleef in Amersfoort met werk in Soesterberg. De weekenden samen in Amersfoort, klussen en het huis verkoop klaar maken... Na een paar maanden kon ons huis in de verkoop en verkocht verbazend snel; gelukkig. Inpakken en zoveel mogelijk met autoladingen naar Almelo brengen. Één kamertje in de flat tot het plafond vol met dozen die niet uitgepakt zouden worden tot we een nieuw "echt" huis zouden hebben. De flat is nooit een thuis geworden, al heeft Mark er een halfjaar alleen gewoond en later nog een half jaar samen. En toen zagen we op een regenachtige dag ons nieuwe huis in de etalage van de makelaar waar we onder de luifel schuilde... Akelei in Westerhaar-vriezenveensewijk. Een groot wit, vrijstaand huis met grote tuin en vrij uitzicht over landerijen aan de rand van een klein dorpje. Een droomhuis, dat we konden betalen dankzij de goede verkoop van ons Amersfoorts huis en we waren verkocht. Hoewel het wennen was het eerste jaar, hebben we hier goed en fijn gewoond. Veel verbouwd en veranderd. Vooral de tuin onderging een metamorfose in 3 delen. De vijver, de schuur en het bestraten. Zo'n plekje zullen we nooit meer treffen... Want ja ook dit magnifieke huis is alweer verleden. Op dit moment (juni 2016) nog in de verkoop, maar wij zijn al verhuisd naar een nieuw plekje. Weer ingegeven door een baan, maar ook heimwee naar de stad bekeken we huizen in het centrale deel van het land. Niet terug naar Amersfoort, maar wel meer naar het midden; Arnhem-Wageningen-Apeldoorn. Al snel trok vooral Apeldoorn; het is gewoon een leuk stadje. Paar huizen die in aanmerking kwamen, maar het uiteindelijk toch niet waren. Tot de Wilhelmina Druckerstraat zover in prijs werd verlaagd dat het binnen budget kwam. Centrum Apeldoorn aan een drukke weg ligt ons nieuwe "al in de hal verliefd" huis. Een klein oud huis (1915) met glas in lood, veel ramen en hoge plafonds, postzegel tuintje en een veel te smalle oprit. Nooit verwacht dat we op zo'n huis zouden vallen, maar het gebeurde en hoe! Veel verbouwen later (nieuw dak, nieuwe badkamer, indeling boven veranderd en nog veel meer) is het huis langzaam een thuis aan het worden voor ons. Na bijna een jaar verdwijnt de bouwput en vinden steeds meer van onze spulletjes een plekje. Westerhaar is nog lang niet leeg, maar het meest kan ook helemaal niet mee, dat past gewoon niet. Wij genieten van rustig wonen in het centrum en vlak bij de prachtige veluwe en de mogelijkheden die dat bied. Voor nu is het allemaal helemaal goed en hebben we zeker geen verhuisplannen!