06/04/2012 - ??? SCHUUR EN TERRASPROJECT, De grote half ingestorte lekke overkapping en mini prefab schuurtje zijn een doorn in het oog. Het terras is er een naargeestig betonnen binnenplaatsje door geworden. Het deelt de tuin in tweeen; de groene oase en het grijze getto. De boel moet weer een open en een echte tuin worden. Maar we hebben nog steeds geen groene vingers, veel te veel spullen en rommeltjes en - behalve dat we een grote dichte schuur willen - geen idee... De hele overkapping-schuren-toestand moet eruit. Dan kunnen we zien hoeveel ruimte er eigenlijk is en waar en hoe we het beste iets nieuws neer kunnen zetten.

Alle vrijwilligers van vorig jaar willen dit jaar ook weer komen helpen. Super! Geweldig! Dat geeft een beetje ademruimte, want met z'n 2-tjes is 't eigenlijk niet te doen. De vrijdag en zaterdag voor pasen worden de tuindagen van 2012. Gezellig en we zijn super dankbaar voor alle hulp! Als voorbereiding ritsen we de zijdoeken in ons paviljoentje en opeens hebben we een verrassend grote, 6 kantige tent of tijdelijke schuur. Het lijkt te werken dus alle spullen die droog moeten blijven slepen we naar de 'tent'. De houtopslag krijgt een plekje onder de walnotenboom en wat weg kan gaat weg. Drie weekenden verder is eindelijk alles uit de schuur en weg onder de overkapping. De tent staat vol, maar we kunnen 'm aan alle kanten openritsen, eigenlijk vrij ideaal voor een schuur. En dan is het opeens april, lopen alle bomen en struiken uit en wordt er een grote 6 kuub container op de oprit geplaatst...

Goede Vrijdag en stralend weer! Broer en zus storten zich na het ontbijt op het fietsen schuurtje. Dat gaat lekker vlot, binnen een half uur is het hele bouwsel weg. Het geeft direct ruimte in de tuin.

Na koffie is de grote overkapping aan de beurt. Boven op het schuurtje is het stevig genoeg om het enorme pak klimop los te scheuren van het bitumen. De dakgoten zijn helaas onder de dakbedekking in de balken geschroefd. Met veel hangen en breken komt het geheel uiteindelijk los.

John komt het tuin legioen versterken en stort zich op de andere hoek van de tuin. De sering staat klem tussen een verrot hek en complete overwoekering door klimop, héél véél klimop. Een naar donker en vochtig hoekje. De hele hoek moet leeg, nou ja leger, de sering mag natuurlijk wel blijven. We willen, als er weer ruimte voor is, tijdelijk een nieuw stuk schutting gaan plaatsen. Hierachter kan dan de laurierhaag door getrokken worden en rustig een paar jaar groeien, zonder dat we alle beschutting kwijt zijn.

Vrij snel daarna komen ook paps en mams aan. Goed excuus voor koffie en taart! En het is ondertussen echt een schitterende lente dag aan het worden, in de zon zelfs echt warm.

Afval wordt gescheiden, verzameld en afgevoerd, er is gehak, gebreek en gezaag. De Hazelaar heeft kennis gemaakt met Tom en de boom gaat het niet overleven! Overal in de tuin gebeurt nu wel iets. Alleen bij de vijver is het redelijk rustig. Daar wordt langs de serre, waar de vlonder over gaat in een pad, een geul gegraven om alles op gelijke hoogte te brengen en een waterornament z'n plekje te geven

Het schiet erg op en eind van de ochtend is het dak al van de overkapping. Van de boom is weinig meer over dan stronk en John heeft het licht gezien. Het dakleer moet gescheiden van het andere afval naar de stort. De auto is volgeladen en klaar om na de lunch de eerste rit te doen. Helaas bleek de stort dicht op goede vrijdag... tja, dan morgen maar....

Er wordt heel hard doorgewerkt en de tuin wordt steeds groter en leger....

En dan is de overkapping weg, heeft John het uitzicht van de dag en Tom absoluut DE frustratie klus... De hazelaar heeft z'n takken en stam wel snel gewonnen gegeven, maar zijn wortels willen geen kant op.

Een laatste pauze in de volle lente zon. Een tevreden blik door de lege en giga grote tuin. Jee, wat een ruimte!

De rest van de middag is het afronden en opruimen. Mark en John zetten de nieuwe tijdelijke schutting neer Ergens in de komende weken moeten we daar aan de slootkant laurier planten tegenaan zetten. De overkappings resten vullen de grote container snel op. Dat enorme ding blijkt niks te groot te zijn. Het water ornamentje bij de serre krijgt z'n plekje, de enorme hoeveelheid stoeptegels worden in stapeltjes op de oprit gezet en de wortels van de hazelaar blijven zitten waar ze zitten....

Uiteindelijk kost het een kettingzaag en een koevoet, 2 dagen ploeteren van Tom en lukt het zelfs met een 3000kg hydraulisch krik niet om de wotelbonk zelfs maar te splijten. We zullen een stobbenfrees moeten huren om dit kreng eruit te krijgen. Maar eruit gaat ie!

Naast Tom die zich, heel dapper, weer op de wortels stort, bestaat de 2e dag eigenlijk helemaal uit het verzamelen van afval en afvalritten. Aan het einde van de dag is de leegte die achterbleef na de ravage die we aanrichten enorm aanwezig. We hebben een bijna blanco tuin en kunnen ons uit gaan leven op een ontwerp voor een nieuwe en dichte schuur.

Half mei hebben we voldoende moed verzameld om een stobbefrees te huren. Onder het genot van heel veel waarschuwingen en enge verhalen kregen we het gevaarte mee; "...de gevaarlijkste en heftigste machine die ze verhuurde aan particulieren...", ..."goed uitkijken"..., ..."voorzichtig"..., ..."erg zwaar en slopend".... Hmm, dat geeft niet echt vertrouwen en hoop. Maar een andere oplossing is er niet, om die rot stronken eruit te krijgen, dus met een schietgebedje voor armen en benen, moeten de boom voeten eraan geloven.

Die ellendige hazelaar moet er eerst maar aan geloven! Alle andere stronken zijn er misschien ook nog wel op een andere manier uit te krijgen, deze stronk heeft al bewezen dat dat niet lukt bij hem.

Met veel gebrul en benzinedamp hakt het loeizware vliegwiel stukken stronk los. Door alle zware rubber matten en kappen staat Mark veilig achter de machine (hoewel een gezichtsmasker en oorkleppen zeker niet overbodig zijn). De brokken hout spatten wel zo'n 30 meter naar de andere kant van de tuin en komen dan nog best hard aan...

En dan toch nog vrij opeens en best snel is de stronk weg. De monster machine gooit alleen nog aarde in het rond. De hazelaar is definitief over wonnen!

Nu zijn de andere stronken aan de beurt, van groot naar klein. Eerst de half verrotte stronk bij de schutting. De wortels zijn al doorgezaagd. De stam is net een spons en zowel de recipro- als de kettingzaag krijgen bijna geen grip op de stinkende zwammen structuur.

Dan maar met de bijl (niet bot), maar ook dat werkt niet. Met veel volharding de zaag wrikkend door de stam duwen werkt uiteindelijk. Nog even met de monsterhakker over het stompje en ook hier bleven alleen houtsnippers achter.

Na veel tekenen en bedenken hoe de nieuwe schuur eruit moet gaan zien, hebben we uiteindelijk een redelijk idee. Tijd om dat ook in uitvoering te gaan brengen. 3 sterke mannen (vader en 2 zoons) gaan 'm helemaal van tekening tot 'af' voor ons bouwen. Eind mei wordt de oprit gevult met 4 bigbags zand, grote buizen, een pallet hout en een pallet cementzakken. Het bouwterein in de tuin wordt uitgezet en voor we goed en wel door hebben dat 't echt gaat gebeuren is de tuin al veranderd in een bouwput.

Met een enorme boor graven ze gaten waar de buizen (1/3 per gat) in gaan. Het grondwater blijkt erg hoog te staan dus het is een zichtbaar zware en slopende klus.

Een bloedhete dag en de fundering wordt uitgegraven en de poeren volgestort met beton. Behalve heel veel wortels komen ze tijdens het spitten een eindeloze stroom puin en dakpannen tegen.

En na die bloedhete zonnige dag spitten en puin ruimen, was het voorlopig gedaan met het mooie weer. In de druilerige regen werd de bekisting in elkaar getimmerd voor de fundering. Hopen dat er een droge dag zou volgen zodat de fundering gestort kon worden.

Het ijzer voor in de fundering wordt gevlochten en op stalen spiezen worden bouten gelast. Deze spiezen komen in het funderings beton en in het stenen muurtje dat op de fundering komt. De bouten steken daarna nog boven het muurtje uit en hierop/-mee wordt de onderste balk van de houtconstructie vast gezet. Een paar dagen later wordt het beton gestort in de funderingsbekisting gestort en gelukkig is het stralend weer. We meoten 's avonds zelfs sproeien om te voorkomen dat het beton te snel droogt.

Eindelijk gaat er boven de grond wat gebeuren. Er worden heel veel stenen de tuin in gesjouwd en klaargelegd voor de metselaars. De deuren worden uitgezet en er wordt precies uitgemeten waar de stenen moeten komen, en waar halve.

Verwachting vol wacht alles op de metselaars. En als die dan inderdaad beginnen is er in mum van tijd al een begin van de muur.

Terwijl de metselaars in razend tempo het muurtje neerzetten, wordt er uit stapels bakstenen een hap gehaalt waar de staalspiezen door heen kunnen. Alles in de tuin is bedekt met een laag rood stof. Ondertussen wordt er een soort podium gebouwd; helemaal haaks en perfect horizontaal. Als dat klaar is worden hierop de eerste wand delen van hout in elkaar geschroeft, staan ze alvast klaar als over een paar dagen de muurtjes goed uitgehard zijn...

Al snel staat de achterkant van de schuur op z'n plek. Wow..., dit wordt een hele grote stoere schuur! De schuine delen vragen iets meer puzzelen, maar ook die verschijnen snel op hun plekje en alles past perfect!

De eerste deur kozijnen worden geplaatste en langzaam sluit de box zich.

Het begint al echt op een schuur te lijken. Nu is de hout opslag aan de beurt. Doordat dit deel aan de voorkant wel lager is gaat het geheel er direckt wat minder massief uit zien, maar het blijft een enorm grote schuur!

De grote deurkozijnen worden geplaatst en de wanden afgemaakt. Hij is nog zo lek als een mandje, maar we hebben een schuur.

Tijd voor de dakspanten en al vrij snel daarna voor de onderkant van het dak.

Het dak gaat razend snel dicht en begint ook serieus op een dak te lijken

Aan de binnenkant wordt het 'knus', aan de buitenkant verschijnen zelfs de regengoot haken al...

De metalen dakplaten gaan erop.

En opeens is de schuur waterdicht.

Weer moet er gegraven worden. De beton vloer wordt zo'n 10 cm dik en dat betekent dat er nog een flinke laag aarde uit moet. Daarbij komt dat we graag het eea aan puin kwijt willen dat we al doende tegen zijn gekomen. Een nare en verschrikkelijk warme klus voor de mannen.

De deuren worden afgehangen en over het puin gaat een laag zand. De bakstenen warden afgedekt met platen hout tegen beschadigingen en er komrondom schuim om het krimpen en uitzetten van het beton op te vangen.

Een laag plastik en dan kunnen de betonstaal matten naar binnen. Deze liggen op stoeptegels zodat ze goed midden in het beton zitten.

D Voor de houtschuur draaien ze het beton zelf in de beton molen. Er is gelukkig net genoeg zand, maar even was het spannend. Daarna is het wachten op de betontruck die het goedje kant en klaar komt brengen voor de grote schuur. In de tussentijd worden er allerlei klussen zoals het plaatsen van de regenpijpen afgemaakt.

Als de betontruck komt lopen er 2 mannen af en aan met kruiwagen beton, de 3e verdeelt het beton in de schuur en zort met een trilnaald dat er geen lucht onder en in zit.

De vloer is al heel vlak na het spatelen met de hand, maar kan nog vlakker. Het beton moet een beetje uitharden, dus de mannen gaan thuis even eten en komen 's avonds terug om het beton te vlinderen (met een soort vlakke schoepen rondjes draaien en daarmee het beton polijsten)

Hierna rest nog een dag afwerken en afmaken. De windveren op het dak, sloten in de deuren een afwerk latje hier en een beetje bijschaven daar. Mark zet het glas erin en de schuur is af, op het voegen na. De voeger komt een weekje later en dan is hij echt helemaal af. We kunnen de tent, die zijn best heeft gedaan onze spulletjes droog te houden (en daarin jammerlijk faalde), eindelijk leeg halen. De spullen gaan gewoon maar de schuur in, inrichten en plekjes geven komt wel. De tent wodt afgebroken en ondanks alle bergen zand ziet het er direkt weer meer uit als een tuin. Het plan is in de nazomer en herfst wat voor te bereiden qua her-verdeling van grond. Volgend jaar de grote finale voor de tuin met gras, een nieuwe katten ren en een strak terras...

(Laatste up-date augustus 2012)