05/04/2013 - 01/10/2013 BESTRAATPROJECT, Een grote zandbak met eindeloos veel stenen en tegels. Het startpunt voor de laatste fase van het drie jarig tuin gebeuren. En aarde, ontzettend veel aarde met puin, wortels en onkruid overal... In big bags, op heuvels en borders die we niet meer willen. Alles moet leeg en geëgaliseerd voor de nieuwe bestating erin kan...

De vrijdag en zaterdag na pasen worden (volgens traditie) geprikt als tuinweekend 2013. Helaas weinig vrijwilligers dit laatste jaar. Snappen we wel, wij zijn het zelf ook wel een beetje zat. Ipv met zijn 6-en 2 dagen zijn nu alleen Tom en Adinda er 1 dag om ons te helpen...

We gaan met z'n 2-tjes van start op vrijdag. Er is zat te doen en het voorjaar is laat dit jaar. Het wordt dus echt een van de eerste dagen dat we iets kunnen doen in de tuin. Voor wat overzicht, eerst de stoeptegels (ca 170 stk) maar eens achter de schuur stapelen... (pfff, inmiddels de 5e x dat ze verplaatst worden) en de resten tent afbreken. De tent heeft zijn diensten bewezen maar zal niet terug keren.

Nu moet er een geul komen om met het riool onder de laurier door te kunnen gaan. We moeten diep want het terras is verlaagt t.o.v. de rest van de tuin, maar we zitten met de wortels van de serring en de laurier. Ze moeten het wel overleven natuurlijk. Tot aan de echte levens wortels graven en hakken we onze weg, daarna wordt het tunnelen. Zo veel mogelijk onder de laurier wortels door en zo laag mogelijk in de sloot steken. Wie weet krijgen we eindelijk water in de stomme droge sloot. We graven en boren onder de laurier haag door met behulp van een end rioolbuis. Hier moet later de afwatering van schuren en terras op aangesloten worden. We moeten de nattigheid toch ergens kwijt.

Terwijl Mark met buizen, koppelstukjes en stinklijm speelt, begint Elodie met de terras stenen bij de walnoot op te stapelen. Dat is het enige stukje tuin dat niet op de schop gaat of al is aangepakt.

Tot slot scheppen we nog een van de twee bigbags leeg. Het meeste kan gelukkig in het pad dat langs de laurier liep. Het ziet er achter in de tuin al best af uit

De volgende dag, als Tom en Adinda er zijn, beginnen Tom en Mark met het slopen van de oude kattenren en Adinda en Elodie halen de rest van klinkers eruit. En natuurlijk moet het afval ook afgevoerd en de klinkers opgestapeld worden.

's middags zijn we bij de binnenplaats aangeland en kunnen ook hier de stenen en klinkers eruit. Tom bouwt een kunstige stapel van grijze klinkers op de oprit. Die zijn voor marktplaats liefhebbers en de stoeptegels kunnen daar meteen bij. We komen al met al een heel end, maar rond 5 uur is 't op. De laatste tuindag zit erop. De douche en de afhaal roepen...

De dagen erna weet Elodie de laatste klinkers en tegels de tuin uit te sjouwen. Het zijn best weer indrukwekkende stapels op de oprit. Zeker omdat dit al de 3e partij tegels is en er bijna 20m2 klinkers is verzameld.

Dan volgen er héél véél weekendjes scheppen en graven. We moeten hobbels egaliseren en paden uitvlakken. Heel veel puin en wortels graven we op. Langszaam veroveren we de tuin en begint het er hier en daar al een beetje op te lijken.

En hoewel een tuin omscheppen best wat doet met je rug, stond dat in geen verhouding tot het uitpluizen van enorme bergen zand. We hebben werkelijk bijna elke zandkorrel bekeken op zoek naar onkruidjes en dan vooral zevenblad. Geen idee of het ook werkelijk geholpen heeft, de tijd zal het leren. Maar wat een ellende klus!

En al scheppend verdwenen langzaam de jungle dieren uit de tuin en kwam het mooie weer (en de wind)

Lente, eindelijk! Maar wij zijn nog lang niet uitgeschept en klaar met zandkorrels bekijken. Terwijl de bomen groen worden komt het onkruid dat we zo ijverig bestrijden rondom ons vrolijk op. Maar de oude paden verdwijnen definitief uit de tuin en de nieuwe vormen en paden worden langzaam een feit

Om de moed erin te houden af en toe een andere klus. We hebben besloten de bamboe meer ruimte te geven. Hij is zo bepalend voor de tuin en heeft het duidelijk moeilijk half onder de walnoot. Een metertje extra vindt ie vast fijn, maar door de hele tuin is niet de bedoeling. Dus een diepe geul en een bamboe scherm de grond in.

Het voorste en achterste deel van de tuin zijn zo rond half mei aardig klaar. Alleen het oude terras achterin en de grote berg aarde voor de schuur werken nog niet mee. En ondertussen blijven we bakken en zakken puin, wortels en onkruid afvoeren alsof er nooit meer een einde aan komt...

Het definiteve tuinplan is inmiddels klaar en besproken met de stratenmakers. Tijd om heel veel PVC pijpen voor riool en afwatering te bestellen en de waterbron te verleggen. De oude was zo raar midden in de tuin geboort dat ons pad -to be- en nu hartstikke overheen zou gaan lopen. Het pad anders laten lopen of er om heen waren geen opties. Metertje opschuiven naar het huis dus maar... Er moest een gat van 1m3 gegraven worden, dit werd gevult met water. Dit werd het resevoir waaruit het water met hoge druk onze nieuwe bron boorde, vlak naast het huis.

De tijd begint te dringen. Inmiddels is het 24 mei en op 30 mei beginnen de stratenmakers. Er moet nog een geul gegraven worden voor de stroom. Een flinke geul van tenminste 40 cm diep van huis naar schuur. (Uiteraard graaf je zo'n geul rond het middaguur op een bloedhete dag; da's fijner ofzo ) Oh en het water moet natuurlijk ook onder het pad door gaan straks. Dat toekomstige gazonnetje heeft vocht nodig. Dat regelen we nu dus eerst maar, kan dat in elk geval niet meer vergeten worden. Daarna verdelen we het overgebleven witte zand en zie je opeens hoe het pad gaat lopen straks. Da's fijn; de plannen beginnen een beetje tastbaarder te worden.

En terwijl er van het bijna geegaliseerde midden stuk niks meer over is dan een veld mega molshopen, graven wij de laatste paden. Woensadg avond 29 mei, tijdens een enorme onweersbui met bijbehorende stortbui, scheppen we met zijn 2-en de laatste stukken border weg. Zeiknat (letterlijk doorweekt tot en met de onderbroeken), verkleumd, moe en heel erg opgelucht het toch gehaald te hebben kunnen we rond 21uur genieten van een warme douche en een prak eten (echt wel honger!)

Maar we zijn er klaar voor; laat de heren stratenmaker maar komen! En gelukkig zijn die er ook om 8 uur om de net zo leuk geegaliseerde tuin eens flink op z'n kop te gooien. De lijnen worden bepaald, buizen en koppelingen bij elkaar gezocht en klaargelegd. Dan gaan ze de diepte in en een beetje de hoogte om ook de regenpijpen direct maar te vervangen.

Waar het voorste terras redelijk recht toe recht aan is, wordt het achter in de tuin een creatieve aan een sluiting van pijpen en buizen. Ondertussen worden de tegels bezorgt en rijdt de shovel met scherpzand de straat in om de eerst 2 kuub zand op de oprit te dumpen...

De volgende dag begint voor de mannen met heel veel kruiwagens zand en het verdelen daarvan in de tuin. Daarna komt de trilplaat en de eerste tegels (yeah!!)

De grote (60x60cm) en vooral zware (48 kg per stuk) tegels worden op een steekwagentje de tuin in gereden. Terwijl de een in de bakkende zon heen en weer loopt en zeult met de steeds zwaarder wordende hompen beton, slaat de ander de tegels het zandbed in met grof geweld. Ze zijn goed op elkaar ingewerkt en ondanks de hitte schiet het lekker op. Eind van de dag is (op de te zagen tegels na) het grote terras al af en het pad langs de serre ligt.

De ochtend begint met het zagen van de randjes en hoekjes en natuurlijk de schuine stukken (want rechte paden zijn tenslotte zo... recht). En daarna volgt nog heel veel sjouwen met zware tegels, erop meppen en worden ook nog de lijngoten geplaatst en aangesloten op het riool (al stroomt het water wel véél beter weg als er dan ook een gaatje naar het riool maakt wordt ) En dan opeens is het klaar! Alle paden en terassen zijn af en MOOI!

Nu zijn wij weer aan de beurt. Het verlaagde achterterras en de verhoging in het midden gaan we opsluiten met muurtjes van de oude klinkers. de fundering maken we van de oude betonbanden die nog achter de schuur liggen. Eerst maar eens helemaal uitzetten en de hoogte bepalen. Mark heeft inmiddels ietsjes metsel ervaring dankzij de vijver, maar vanzelf gaat dit allemaal toch niet echt. Iets met touwtjes spannen om de hoogte te bepalen enzo... Hmm... Nog voor de muurtjes klaar zijn hebben we bedacht dat een water ornament bij dit terras ook wel heel mooi is. Dus hier komt de groene waterbol en om die mooi af te werken komt daar ook een muurtje omheen. Zat te metselen dus!

Ondertussen wordt het ook hoog tijd de al in april gekochte bomen te laten bezorgen. Maar die bomen moeten hun wortels onder de grond kwijt; graven dus (was deze zomer nog maar weinig gebeurt). Het zijn grote bomen, met een grote kluit. Het gat moet ruim 2x dieper dan de kluit hoog is, maar ja hoe hoog is zo'n kluit eigenlijk? Voor de zekerheid graaft Elodie dus maar tot halverwege China. Beter te diep dan met een boom in je nek nog een uur verder graven.

En gelukkig krijgt ze een paar dagen later de kans dit nog eens dunnetjes over te doen! Een zomerse hoosbui regent zand en aarde van onder de nieuwe tegels het gat in. Een dikke laag water en modder vult de helft van het gat. Tot aan de knieen in de dikke drap en hozen en scheppen dan maar weer. Uit pure frustratie is het uiteindelijke gat nog iets dieper dan de eerste poging. Ja dat mag best een mega kluit zijn....

Op 1 augustus is het boomplant dag. Rond de middag rijdt de vrachtwagen de straat in en worden de bomen op het in elkaar geknutselde karretje gehesen. Het lijkt allemaal goed te gaan, tot het eerste hobbeltje zich aandient en het karretje door z'n 'Action' wieltjes zakt. Hmm... daar sta je dan met de bomen man en een boom waar niemand beweging in krijgt. Blijkbaar niet de eerste keer voor de bomen man want hij geeft gelukkig niet op. Met z'n 2-en (hij vooral!) krijgen we de enorme kluit op een steekwagentje en achter in de tuin. De man krijgt koud fris in de schaduw en de bomen natte handdoeken en plastikzakken. De kluit moet vochtig blijven, maar we hebben geen schaduw. Daar gaan de bomen tenslotte voor zorgen en die liggen plat te wachten tot ze 's avonds mbv Mark geplant kunnen worden.

Ja, en daar sta je dan 's avonds met z'n 2-en zonder bomen man en met een grote boom. Hoopvol gooien we eerst het gat maar eens voor de helft dicht. Vèèl te diep! Zelfs voor de hele grote kluit. Dan rijden we de boom naar het gat op het steekwagentje waar ie nog op ligt. Er af lukt ook nog... maar dan staat de boom naast het gat en krijgen we er absoluut geen beweging meer in. Veel oerkreten, maar er gebeurt helemaal niks! Na de slappelach (wat de spierballen ook niet helpt) proberen we een nieuwe techniek. Wippen, wrikken en kantelen. En jawel uiteindelijk met nog meer oerkreten en stug volhouden valt/duikt/zakt de kluit in het gat. Eigenlijk hoor je de boom er dan weer uit te tillen en te centreren, maar dat is overduidelijk geen optie. Hij staat en eigenlijk had ie niet beter terecht kunnen komen. Snel het gat dicht en water geven dus. Boom geplant! De kleine boom in de verhoging gaat een stuk makkeijker en terwijl de zon eindelijk uit de tuin verdwijnt voor de avond, kunnen wij tevreden onze schaduw makers bekijken.

Terwijl Mark in de werken daarna dapper door metselt aan de muurtjes, begint Elodie aan het verven van de achter- en schuurdeuren

Eind augustus is de tuin echt zo goed als af en mooi geworden. Het verhoogde midden stuk is aardig geegaliseerd en onkruid vrij, de muurtjes zijn allemaal af en het verf werk is gedaan. We zijn naar Brabant geweest en hebben een bijzonder glasobject gekocht. 's Avonds geeft ie een heel zacht blauw schijnsel aan de tuin door het led lampje in de sokkel. Een sprookjes tuin...

Wij beeindigen de zomer met het versjouwen van alle klinkers vanachter de schuur. Netjes opgestapelt tegen schuur, bijkeuken en garage mogen die gaan wachten op het voorjaar van 2014. Daarna komen de stratenmakers nog 1 keer terug om de industriele mega betonbanden weg te sjouwen en ook achter de schuur te bestraten. Daarmee verklaren we, eind september, de tuin voor af. Althans voor dit jaar. Volgend jaar gras zaaien in het verhoogde midden stuk én heel erg genieten van de resultaten van dit 3 jaren project!