Finnbacka Byväg 85

Een paar dagen bijkomen en dan profiteren van mooi weer. De verf heeft flink te lijden gehad. Tijd voor een mooie nieuwe rode laag. Natuurlijk niet voordat we eerst met 2 schuurmachines en enorm veel enthousiasme [not] optimaal de stilte een dag lang wisten te doorbreken...

Alles begint met schuren"

Heel veel schuren

De ramen gaan eruit en terwijl de een de rode kwast hanteerd, mag de ander de ramen stralend wit maken.

Na het kwasten drogen in de zon

Vochtig rood en vochtig wit... laat het geen roze worden!

En toch vraag je je soms af waar je het allemaal voor doet als je na een half jaar de ravage ziet die de vogels hebben gemaakt van al dat geploeter.

De stopverf bleek heerlijk vogelvoer (alweer!)

Maar goed het was lente en dat was aan alles te merken. Nog niet erg warm, maar al wel een heerlijk zonnetje en alles begint zich klaar te maken voor de uitbundige juni bloei. De muggen melden zich en als zelfs de klus krant je op de lente attendeerd is het tijd om er maar eens een beetje van te genieten.

våren = lente

Wij besluiten in ieder geval lekker de bossen in te gaan. Gewapend met anti muggen spul dat toch niet werkt, stevige stappers en net te weinig water zoeken we op aanraden van buurman Bo een mooie berg in de buurt uit. Hij werkt aan de voet van dit bijzondere natuurgebiedje in de zagerij Balunstrand. Våckelberget is bijzonder omdat het een stijle rotswand is op het zuiden. Doordat dit gesteente in de zon vroeger/sneller opwarmd dan zijn omgeving en langer warm blijft is de vegetatie hier heel bijzonder. Dat van die bijzondere vegetatie hebben we niet zo gezien, misschien niet echt oog voor bijzonder plantjes. Zeker niet omdat we al vrij snel tijdens de klim naar boven het pad kwijt raakten (unieke foto van juist dat moment!).

Våckelberget natuurgebiedje

Het pad lieten we hier letterlijk links liggen...

Tja en dan stug de modderige paden van de bosmachines volgen tot je halverwege de berg bent en door krijgt dat er iets niet goed gegaan is. Geen idee waar het fout ging dus over iets dat een smal paadje leek alsnog naar links. Al snel bleek dat wat we volgden helemaal geen pad was. Hooguit een eland en een jager zijn hier voor ons langs gekomen en zonder het echt door te hebben zijn we opeens soort van verdwaald midden in de Zweedse natuur boven op een hoge berg. Prachtig, ongerept en een en al natuur op z'n best (op die rot muggen na natuurlijk) maar loodzwaar want de hele tocht betekend nu extra goed opletten waar je je voeten zet (losse rotsen en spleten) en je benen extra hoog optillen bij iedere stap om over de struikjes heen te komen. Eigenlijk is het een paar kilometer wiebelige trap lopen geworden en daar waren onze luie donders (mn die met de korte pootjes) toch niet helemaal op voorbereid...

Huh? welk pad?

Hier komt nooit iemand

Na dapper door klauteren bereiken we uiteindelijk moe, zweterig en uitgedroogd de top van de berg (natuurlijk is het een mooie, warme, beetje klammige en zonnige dag). We worden beloond met prachtig uitzicht over de wijde omgeving in de late middag zon. Na even uitpuffen krijgen we er eindelijk oog voor. Aan de voet van de berg de zagerij van buurman Bo en vlakbij in een boom een overijverige specht. Er was een veel makkelijker weg geweest, maar uiteindelijk was ons pad wel héél avontuurlijk en een ECHTE boswandeling. Naar beneden hebben we de makkelijke route met officiele trap maar genomen. En als we eenmaal beneden zijn blijkt er zelfs een nog kuit vriendelijkere route te zijn onderlangs de berg.

Wow....!

Balungstrand Sågverk

Overstoorbare specht

Nog een paar dagen klimmen en klauteren. We genieten van het mooie weer en de prachtige uitzichten. En dan is het tijd om terug te keren naar de Nederlandse realiteit en de ophande zijnde verhuizing....

Heerlijke (toevallige) plekjes

Berg wandelingen

Indruk wekkende plekken

Ondanks waarschuwingen

toch doen

Blauw en geel / gul och blå