Finnbacka Byväg 85






Nieuwe bank





lek slangetje (6 cm)





Nieuwe schoorsteen

Ook dit jaar weer een flink pak sneeuw. Niet zo enorm als vorig jaar, maar toch erg veel wit in het licht van de koplampen. We proberen iets te zien van de nieuwe schoorsteen, maar behalve dat 't hartstikke donker is gaat ie verscholen onder een dik pak sneeuw. Dus maar eens binnen kijken of er veel roet uit is gekomen en of inderdaad de nieuwe bank bezorgd is.
Echt wel bank! we stuiteren er ongeveer tegen aan. Super, da's in elk geval helemaal gelukt. Maar dan dringt ook de penetrante knaagdieren-vieze-kooien-lucht tot ons door en wat is er trouwens gebeurt in de keuken? Als we goed kijken blijken er overal muizenkeutels te liggen. Op het aanrecht stond een dicht metalen blikje met cacao, dat hebben ze weten te openen (zonder het om te gooien!) en daarna hebben ze zich te goed gedaan aan het chocolade poeder. De hele keuken is bezaaid met poep, choco en sporen.
De haard is eigenlijk helemaal schoon, maar als we de bank op z'n plek gaan zetten blijken ook hier overal muizen poep, pies en bloed te liggen. Aanval smetvrees blijkt niet langer te vermijden! De stofzuiger mag aan het werk want in de slaapkamer blijken ze ook een feestje te hebben gehad. Mark zorgt voor water en als alle poep min of meer weg is eten we en gaan de spullen pas naar binnen.

's Nachts wordt Mark wakker van het geluid van sprietsend water. Er blijkt een drukslangetje in de kast een klein scheurtje te hebben opgelopen. Tja 30 jaar oud... De pomp gaat uit, we zien het morgen verder wel. De volgende dag alle kleden, dekens etc op een stapel om mee naar de wasmachine in Nederland te nemen. Dweilen en soppen en dan verdwijnt ook langzaam de knaagdieren stink. Maffe beesten hoor; hebben zelfs kaarsen gegeten, maar ze lijken nu vertrokken (dood?). We horen en zien niets meer en het gif dat er nog lag is op.
Eindelijk begint de vakantie nu echt.

Met Duck-tape wordt het drukslangetje van de pomp geplakt, we hebben water, maar het druppen wordt steeds heftiger. En als Olle langs komt om de huur van de sneeuwskooters te bespreken, schakelt hij direct telefonisch zijn netwerk in om erachter te komen waar ze zulke slangetjes hebben.
Blijkbaar begrijpen we het niet helemaal, maar we zijn in de veronderstelling dat een van zijn contacten zo'n slangetje heeft en dat we dat eind van de middag op kunnen halen in een dorpje ca 60km verder op. Hartstikke mooi, dus wij rijden eind van de dag naar de winkel waarvan wij denken dat Olle 'm bedoelde. Maar daar wisten ze van niets. Oke, klein communicatie dingetje, geeft niets. Als we Olle bellen om te horen waar we dan moeten zijn blijkt 't allemaal geregeld, morgen hebben we een slangetje (? afwachten maar)









Stoere skooter



Bliksem of Bijl?




Met de, van Class Göran geleende, grote aanhanger rijden we woensdags met Olle naar Borlange. Onderweg pikken we inderdaad het bedoelde slangetje op, kost niets, super zoals dat voor die stomme Hollanders geregeld werd.

Er blijken erg veel skooters verkocht te zijn en we kunnen helaas niet allebei een skooter huren. Het wordt een grote stoere toer skooter waar we samen op kunnen, spik splinter nieuw en erg duur, maar hé, je leeft maar één keer toch....

Daar staat ie dan 's middags voor de deur te glimmen. Even uitproberen, we gaan samen naar Blåbergsåsen. Beetje onwennig, maar het gaat goed en een heel stuk makkelijker dan vorig jaar. Scheelt wel, een wat krachtiger modelletje.
Ongelovelijk koud en wat helm gedoe, dus naar huis om op te warmen en wat modificaties uit te voeren.



Hmmm....


Tanken in Bingsjö


Zo mooi


De volgende dag gaan toeren met Olle. De mini helmcamera ook meteen uitproberen. Een extra gezichts bescherming tegen de bijtende kou en een bril ipv vizier blijken de truc tegen bevroren wangetjes en ogen. Heel charmant ook, modelletje bankovervaller.
Wat is het verschrikkelijk mooi hier! Even tanken bij de handlar'n in Bingsjö, koffie zat er niet in want de buttik was dicht. Na koffie thuis rijden we nog een ronde, maar dan is het ook wel mooi voor zo'n eerste dag. Hoe super gaaf het ook is, ook wel erg vermoeiend...

's avonds eten we bij Olle een traditioneel winters Zweeds kool gerecht. Heerlijk, na zo'n dag buiten in de sneeuw.




Over het Finnbacka meertje



Langs de lange Berkenlaan



Sneeuw op een hekje




Meer sneeuw en zon van de andere kant



Zoooo koud



Dikke laag bevroren sneeuw


De temperaturen dalen snel en de dag erna is het te koud om verantwoord te kunnen skooteren. Onder de -15 kan je vrij makkelijk lichaamsdelen bevriezen zonder dat je het echt door hebt, doordat je stil zit op zo'n ding. Hoe leuk ook, een beetje heelhuids thuis komen is ook wel een goed idee. We besluiten een stukje door het dorp te lopen en foto's te maken, want het is heerlijk helder zonnig en stervens koud. We komen tot halverwege het dorp en klappertanden dan weer terug. Een warme douche en 4 uur opwarmen bij het haard vuur zijn het gevolg van dit korte uitstapje. Man, wat zijn wij blij vandaag niet op een skooter te hebben gezeten!
's Avonds komen de buurmannen stampot boerenkool met geïmporteerde rookworst bij ons eten. Het gaat er goed in en hoewel boerenkool dus wel te koop is, blijken ze het allebei eigenlijk nog nooit te hebben gegeten. Op de franse mosterd na, vindt Olle het wel een idee om zelf eens uit te proberen (denk dat ie er ook wat meer spekjes in gaat gooien).



-30



prachtig koud


De waterleidingen beginnen weer te bevriezen. We hebben nog water in de douche en wc dus niets aan de hand, de rest laten we dag en nacht zachtjes lopen. Alleen met electra krijgen we het huisje nu ook niet meer warm. We moeten de open haard stoken. -30 buiten dus we proberen zo'n 50 graden te overbruggen. Er is een nacht picknick-grill georganiseerd door Rättviks skoterklubb, maar die gaat bij meer dan -18 ook niet door; helaas.
Overigens is de natuur wel op z'n allermooist op de dagen dat je er het minste aan hebt... We rijden naar Gävle om oa IKEA te bezoeken voor een paar voetenbankjes bij de nieuwe bank en een deken om lekker onder te kruipen bij de haard.



On tour

Het huisje

Daar buiten


Binnen Houtjes halen Top overleg Bijeenkomst


Worstje Grillen Broodje Heerlijk!

De dag erna kan het qua temperatuur wel weer. Koud, maar niet meer gevaarlijk (besluiten we). Olle is heel wat van plan, maar echt snappen wat doen we nog niet. We laten het maar gebeuren en zien wel. Eerst maar eens een poging van Elodie om de skooter die bedacht is op handen maat kolenschop te bedienen met handen maat kleuter. Geen contole en een enorme dot gas en we vliegen allebei in de diepe laag sneeuw terwijl de skooter 5 meter verderop uit zichzelf afslaat. Zo dat was dat, Mark mag het verder doen.
Met een heerlijke tocht belanden we op een gegeven moment bij een huisje aan een bevroren meer. We verstoren een paar tieners die net een vuurtje hebben gestart in het huisje en er nu opeens als haasjes vandoor gaan. Wij verzamelen nog wat hout en stoken het vuurtje op. Ook buiten legt Olle een vuurtje aan. Als het allemaal een beetje brandt en opwarmt mompelt hij iets over spiezen maken. Even later komt hij terug met 3 berkentakjes met punten, zijn rugzak gaat open en er komen broodjes, worstjes en koffie uit. Ontzettend bijzonder en lekker om (bij minus veel) aan een bevroren meer warme worstje te eten als lunch.
Terwijl wij worstjes grillen, komt de ene na de andere groep op sneeuw skooters aanrijden. De lege en stille natuur blijkt opeens vol Zweden te zitten die elkaar hier vinden en heel vanzelfsprekend en vriendelijk delen zonder elkaar dwars te zitten. Wow, kunnen al die opdringerige Nederlanders nog heel wat van leren.

Op de terugweg Neemt Mark een hobbel te schuin en wij + skooter belanden op de grond. Helaas, de sneeuw heeft hier een harde onderlaag en 't levert naast nog meer blauwe plekken een pijnlijke pols op. Ach ja, we hebben wel heel veel lol voor zo'n beetje pech.



lunch op het ijs

Vasa sten

plaquette

Dan volgt een dagje pauze. Elodie heeft het hoesten, dat ze al dagen doet, opgevoerd naar een min of meer doorlopend blaffen, met koorts en lucht gebrek. Een dagje op de nieuwe bank met een DVD-tje en een vuurtje. Ach hoe erg is het terwijl buiten de sneeuw valt en een stormpje over het dorp trekt? Mark doet nog een poging om hoestdrank te gaan kopen in Rättvik, maar komt door alle sneeuw het dorp niet uit. 't is goed, we hebben eten en warmte.

Een dagje rust heeft goed gedaan en de laatste skooterdag wordt weer een hele mooie. Temperatuur rond de -7, maar wel overal een nieuwe verse laag sneew. Prachtig om te zien, maar moeilijk skooteren. Na de valpartijen van eergisteren zitten we een beetje verkrampt op de skooter. We moeten even wat overwinnen, maar als we de bossen in trekken gaat het goed en is het geweldig mooi.
Het wordt een spannende tocht van ruim 70 km. We gaan een heel stuk over een meer dat veel minder bevroren blijkt dan het leek. Doordat de sneeuw vroeg is gekomen en isoleert, is het water onder de sneeuw niet overal even goed aangevroren. Volgas over de slush dan maar, stilstaan is zeker weg zakken. Het voelt niet echt fijn, maar we hebben ook dat mooi maar weer gedaan.
Olle heeft lunch gemaakt en midden op het twijfelachtige ijs peuzelen we die op. Daarna rijden we naar de Vasa sten. Een enorme kei die midden in het meer ligt. Op deze plek in 1520 heeft Gustaf Vasa zich opgehouden, op zoek naar volgelingen voor de oorlog met de Denen. Later werd hij Koning Gustaf Vasa.
Via het huisje waar we 2 dagen eerder worstjes stonden te grillen rijden we terug naar Finnbacka. Een prachtige afsluiting van een week skooteren.



Slush ijs

GPS track van de tour