Finnbacka Byväg 85

Gevreesd blik

Met toebehoren

Serieuze aangelegenheid

Terwijl we Sigvard gaan groeten, treffen we Olle. Hij nodigt ons uit 's avonds Surströmming te komen eten. Zijn vriend Matts is er een weekje en al bij het idee verheugen ze zich er erg op die Hollanders die ze rotte vis gaan voeren

Nat bos

Moeras

Stukje werken...

We overleven de visjes (stiekum zijn die potente harinkjes best lekker) en gaan de volgende dag eens kijken hoe drassig het in de bossen eigenlijk is. We besluiten richting Dalstugbodarna te gaan, maar na wat 'waden' is opeens een andere route ingeslagen. In eerste instantie een prachtig pad door een oud en verwilderd bos. Maar gaande weg moeilijker begaanbaar en overwoekerd. We komen uit op een open vlakte. En da's dus inderdaad een moeras. Sterkter nog het is het moeras achter Sigvard. We klotsen door zijn drinkwater... We besluiten door te lopen en dan met een grote boog weer richting Finnbacka te gaan. Steeds dieper zakken we weg en het loopt verschrikkelijk zwaar. Af en toe een polletje om uit te rusten, maar dat zakt dan heel langzaam ook onder het water niveau. Betekent natuurlijk niet dat je (Mark!) dan niet ook nog even kunt werken... Uiteindelijk keren we om; niet ver gekomen, maar zwaar zat!

Gastheer

Tourist

Geduldige Stockholmenaar

Terrasje

De dagen daarna doen wij ons ding en bereiden de huisjes voor op de komst van Hester en Adinda. Zij verkennen ondertussen Stockholm en alle 4 genieten we van het prachtige zomer zonnetje.

Na-zomer-stilte

Koffie op de veranda

Wandeling

4 september komen Adinda en Hester 's middags in Borlange aan met de trein en halen we ze op. Eenmaal in Finnbacka is het rondkijken, installeren en eten. De volgende ochtend begint de dag knisperend en stralend zonnig. Ontbijtje, koffie op de veranda, picknick in de rugtas en de berg op naar Blåbergsåsen...

Paddestoel

Op de berg

Wandelend

We besluiten al vrij snel niet aan iedere paddestoel die we tegen gaan komen te likken. Sommige zien er wel erg 'vrolijk' uit... doorstappen zonder hulpmiddelen dus

Moeders doet voor

Vooral vaart houden

Beetje ballet

Een drassig feestje deze trip. Met wat kunstig benen werk, mazzel, bijna glijers, gegil en bijzonder elegante arm bewegingen worden de meeste modderpoeltjes vermeden...

Zonnetje

Lunch

Familie

En dan komen de huisjes in zicht. Pauze en een zweedse lunch. Terwijl het vuurtje de worstjes verwarmt drinken we koffie. Heerlijk in het zonnetje. Genieten we van de rust, de oude huisjes en het uitzicht.

Watervallen tocht

Over het spoor

Hè daar liepen we net!

De tweede dag wordt een watervallen dag. Na een langzame start, ontbijtje, kopje koffie, boodschapje, beetje lezen, gaan we met de auto op zoek naar de eerste waterval. En die blijkt dan toch verder weg dan we ons konden herinneren... Oh en we komen van de verkeerde kant dus moeten we steeds de spoorlijn over... Hmm niet helemaal handig.

Foto van fotograven

2 kanten

Down below

Been there

Op het spoor

Plaatje

Picknick der denkers

Uitzicht

idyllisch

Mooi, erg mooi en dus héél véél foto's...

600 mtr

Steiger einde

Lunch

De laatste dag naar de lange steiger (600 mtr) in Rättvik voor een lunch in Zweedse stijl. Een zondags uitje met een stevig dagmenu in het restaurant.

Allen aan de keukentafel

Proost

Olle en Sigvard

Eigenwijze Morris

Na wat gesleep in de tuin met de laatste hek stokken gaan we eind van de dag bij Sigvard langs. Hester en Adinda willen de oude man even groeten en hij is ook ook best nieuwsgierig naar de dames. Olle is de krant met hem aan het lezen dus onze beide lieve oude mannen aan de keuken tafel. Wiskey en een poging tot tolken. Het lukt best; drank vertaald meer dan je verwacht had...

Dark Mark

Spelletje

winnaars?

's avonds nog een spelletje en Dark Mark.

zoet

Lekker

Maandag 8 september brengen we (schoon)zus en (schoon)moeder weer naar Borlange. Koffie met zoet ter afscheidt. De vakanie zit er op. Wij hebben nog een paar dagen. Opruimen en nog een avond heerlijk eten bij Lena en Bo.

Adder

En terwijl we de bomen in de tuin merken die de houthakkers komende winter mogen laten staan, staan wij opeens bijna boven op een flinke sissende jongen (of meisje geen idee eigenlijk) Indrukwekkend en vervaarlijk kijkend met zijn rode oogjes. We zijn in de veronderstelling dat hij niet giftig is (klopt niet helemaal blijkt later na een rondje Google) maar onze adder is wel erg mooi! Met enig ontzag dansen we met de camera om 'm heen en dan tja laten we 'm lekker liggen. We hoeven er niet meer te zijn en gaan toch naar huis. Het zit er weer op voor dit jaar...