Finnbacka Byväg 85 |
Licht |
Uitzicht |
Stompjes |
Hé verrassing! Bij aankomst zien we veel meer van de lucht achter het huisje dan normaal. Er zijn bomen gekapt, maar lang niet alle bomen die de bedoeling waren. Aan de rechterkant zijn de meeste bomen van Lena en Bo weg. Er staan nog een paar grote jongens van ons, maar we kunnen de berenberg weer zien en de buren natuurlijk ook een stuk beter (maar die huizen staan zo ver weg dat dat eigenlijk alleen fijn is). Aan de linkerkant staan de belangrijkste bomen nog. Juist de twee die echt vlak bij het huisje staan zijn niet gekapt, drie bomen daarachter wel en dat geeft ook inderdaad direct veel meer licht. Later begrijpen we van Bo dat ze de bomen zo vlak bij het huisje niet aandurfde. Het is nu de bedoeling dat komende winter de hele strook bos tussen ons en de buren aan de linkerkant gekapt wordt. Dan kunnen ze de bomen van de andere kant benaderen en is kappen geen probleem meer. We wacht het af... deze paar bomen waren in elk geval al erg fijn. |
Latjes eraf |
Frame eraf |
Balkonnetje weg |
De dag na aankomst stortregent het. Heerlijk een dagje verplicht lummelen en op de bank hangen. Dat kunnen we, en zelfs met heel veel plezier! Maar daarna wordt het tijd voor de verranda. Vorig jaar niet gelukt door de wespen, maar dit jaar moet het gebeuren. Het weer werkt mee dus na de boodschapjes in Rättvik sloopt Mark het dak en al snel daarna moeten we via een krat naar binnen klimmen omdat ook de rest is verdwenen. |
Knot bulten |
Hang goot |
BBQ |
Dat dagje klussen levert Mark direct honderde knot beten op (de rode puntjes worden bulten en jeuken dan net als muggebulten). Jeah! Heerlijk toch die natuur... Helaas het gaan er de komende dagen alleen maar heel veel meer worden... Want de lijst met klussen is stevig dit jaar; de goot gaat van de schuur, het gras rond de schuur wordt kort gemaaid, de schuur wordt afgebrand en -gekrabt, het afdakframe wordt opnieuw gelakt, we kopen nieuwe planken voor op het frame en ook deze moeten geverft worden. En hiermee zijn we eigenlijk pas halverwege. Maar we genieten ook, van lekker in de zon zitten, borrels en etentje bij en met de buren en heerlijke onbestemde gebarbecuede lappen vlees. |
|
Opvallend veel musiserende jongeren |
Ciderachtig traditioneel instrument |
|
Lena en Bo nemen ons mee naar Svabensverk. Hier komen muzikanten samen om te spelen in de dagen voor het grote muziek feest in Bingsjö. Bo is opgegroeid in Svabensverk. Het is een flinke happening, overal zijn groepjes aan het spelen. Veel violen en traditionele instrumenten. Overal klinkt muziek en in de grote ruimtes zijn elk uur optredens. Leuk om een keer te zien, maar niet echt ons ding. De polka slaan we maar even over... |
Beestig boompje |
Holbewoonster |
Prik ding |
Grond godin |
Na de muziek doen we een rondje door het bos. Hier is door 3 kunstenaressen uit Svabensverk een expositie geplaatst. Ze hebben de natuur zoals ze 'm aantroffen gecombineerd met fantasie en kunstigheden. Erg mooi gedaan en leuk, deels interactief en tussen het groen steeds een nieuwe (spannende) ontdekking. Eigenlijk was dit véél leuker dan de muziek, maar als geheel een erg leuke avond. |
De basis |
De trap werkt alweer |
Ohw jeah! |
Bijna af |
Maar de klus roept weer! Mark begint aan de opbouw van onze, ietsjes groter dan de vorige, nieuwe voordeur vlonder terwijl in het schuurtje het afdak frame wordt geschilderd (binnen werken scheelt een paar honderd knot beten). |
Schuurtje kwasten |
Snaveltjes |
Tijd voor vertrek |
Het weer wordt steeds beter en zonniger. We schilderen het eerste deel van de schuur en het trapje bij de voordeur. In de regenpijp van de schuur heeft een vogeltje haar nest gemaakt. Terwijl wij daar bezig zijn groeien de 5 snaveltjes tot vogeltjes. Super leuk om te zien en wat gaat dat snel! De vloerdelen (waarom ook gewone lullige latjes gebruiken als het lekker stevig kan) op het afdakje krijgen een dubbele laag lak en dan is het tijd voor het plaatsen van het afdak. |
Randjes vastzetten |
Verstekje uit de losse pols (*trots*) |
af en klaar!) |
Nu het frame een soort kleine dansbaan is geworden van ca 1,5 x 1 mtr, is ie toch een stukkie zwaarder geworden. Met wat gepuf krijgen we 'm uit de schuur en bij de veranda. Hmm, maar nu... We zetten palen klaar waar het geheel op kan rusten, voordat we het verder op hoogte tillen zodat de bouten door de gaten kunnen. De steigerladder wordt op palen gezet zodat de ene kant op de grond kan staan en de andere kan net iets hoger op de veranda ligt. Daar moet Elodie dan op gaan staan en de boel ondersteunen, Mark plaatst dan palen in alle hoeken. Lijkt redelijk doordacht. Totdat we het gevaarte op moeten tillen. Met spierballen die we niet hebben en indrukwekkende geluidjes (waar een opstaande bejaarde nog heel veel van kan leren) tillen we het monster boven ons hoofd. Oh en wat wil je dan graag je armen naar beneden doen of zelfs even gaan zitten, maar dat kan niet want het kreng balanceerd nog boven je kop op vier paaltjes. Maar het geheel is nog lang niet uitgelijnt t.o.v. de gaten in het huis. Na wat heen en weer gepraat lijkt één kant op hoogte brengen en vast schroeven de beste oplossing. Elodie stuurt en Mark verplaatst een paal is het plan. En dan opeens vallen alle palen weg en staat Elodie op de steiger het gevaarte in haar uppie boven haar kop te tillen. Een paar harde oerkreten en Mark die snel de palen herplaatst voorkomen dat we bedolven worden. Trillende knieen en lamme armen, dat was niet handig en allerminst leuk. Kerstin heeft de kreten gehoord en komt met haar kleinzoon polshoogte nemen. Blijkbaar dragen noodkreten ver in de bergen... Maar inmiddels gaat het weer en hebben wij besloten hulp te halen bij Olle. Die komt als reddende engel met een paar balken en een autokrik en in een paar minuten is het gevaarte op hoogte en vastgeschroeft. Tja, zo kan het ook... |
Lilemore's cake-koek |
We nodigen alle buren weer een keer uit voor een etentje. Lekker zomers eten, niet te ingewikkeld, maar het gaat er met smaak in gelukkig. Het is gezellig en hoewel we nog veel missen krijgen we in het Zweeds toch ook steeds meer mee. |
Huisjes |
Starten! kreng! |
Stukje maaien |
En dan kondigt de laatste dag zich alweer aan. Eigenlijk zijn we aardig door de kussen heen gekomen dit keer. We hadden de boomjes op het grondstuk nog willen rooien en besluiten dat toch alsnog te doen. We hebben de bosmaaien tenslotte niet voor niets gekocht en meegesleept. Na een flinke puzzel hoe het bouw pakket in elkaar moest (marktplaats aankoop zonder handleiding in de doos) zien de goeie mengverhouding in de 2 takt motor te gooien. En dan starten maar! Of heel vaak eigenlijk. Zonder shoke slaat de motor af en met shoke jengelt de motor als een gek. Maar Mark bedwingt in een paar uur wel ruim de helft van het groen op ons grondstuk. |
Kale oprit |
Hantverkskväll |
Meester bakkers |
Lijkt op pannenkoek |
boular |
De oprit is eind van de middag kaal en wij hebben nog net tijd voor een douche. Daarna snel naar de handverkskväll. Dit is een soort ambachten markt die ze sinds een paar jaar organiseren. Er zijn kantklossers, houtbewerkers, kaarsen makers, pottebakkers etc. Er mag alleen verkocht worden als er ook gedemonstreerd wordt en dat werkt bijzonder goed. Terwijl wij een kolbulle verorberen en kennis maken met de Bingsjö Nederlanders begint het te spatten. De lekkere kolbulle (een stevige spekpannekoek) met humledryck (alcohol vrij beetje wee bier) zijn dan inmiddels al naar binnen en wij waren toch toe aan een rondje oude ambachten. Dat levert weer de nodige souveniers op... |
|